Pozytywna komunikacja między rodzicem a dzieckiem
Pozytywna komunikacja jest podstawą zdrowej relacji rodzinnej. Polega na wyrażaniu uczuć i oczekiwań w sposób spokojny, życzliwy i zrozumiały dla dziecka. Zamiast krytyki czy krzyku warto stosować język, który wspiera, motywuje i daje poczucie bezpieczeństwa. Dzięki temu dziecko uczy się, że jego emocje są ważne i akceptowane, a jednocześnie poznaje właściwe sposoby radzenia sobie z trudnościami.
Rodzic, stosując komunikaty pełne empatii, pokazuje dziecku szacunek i buduje jego pewność siebie. Pozytywna komunikacja wzmacnia więź, ułatwia rozwiązywanie konfliktów i wspiera rozwój emocjonalny.
Zamiast krytyki:
Nie mów: „Znowu to źle zrobiłeś!" Powiedz: „Widzę, że się starałeś. Spróbujmy razem jeszcze raz."
Zamiast krzyku:
Nie mów: „Przestań natychmiast krzyczeć!" Powiedz: „Rozumiem, że jesteś zdenerwowany. Powiedz mi spokojnie, co się stało."
Zamiast zniecierpliwienia:
Nie mów: „Ile razy mam ci powtarzać?" Powiedz: „Spróbujmy poszukać innego sposobu, może będzie łatwiej."
Zamiast porównywania:
Nie mów: „Twoja siostra robi to lepiej niż ty." Powiedz: „Każdy uczy się w swoim tempie. Wierzę, że tobie też się uda."
Zamiast rozkazów:
Nie mów: „Natychmiast posprzątaj zabawki!" Powiedz: „Widzę, że świetnie się bawiłeś. Teraz czas na sprzątanie – zrobimy to razem?"
Poniżej jeszcze kilka przykładów zamiany krytycznych i raniących zwrotów na pozytywne i budujące relacje z dzieckiem (wybierajmy oczywiście zwroty oznaczone strzałką).
Cicho
bądź! Nie drzyj się!
➡
Proszę cię mów ciszej.
Czy
ty zawsze musisz robić taki bajzel!?
➡
Widzę, że było tu sporo dobrej zabawy ale teraz pora już
posprzątać.
Czego
znowu nie umiesz?
➡
Cieszę się, że umiesz poprosić o pomoc.
Ile
razy można ci to tłumaczyć?
➡
Może spróbuję inaczej, pomyślę nad jakąś inną metodą.
Możesz
mi dać święty spokój?
➡
Potrzebuję chwilę być sama.
A
ty znowu w ryk! Przestań ryczeć!
➡
Rozumiem, że ci przykro. Spróbujmy jakoś temu zaradzić.
Znów
zapomniałeś! Czy ty masz sklerozę? Czy mógłbyś chociaż raz coś
zapamiętać?
➡
Każdemu zdarza się zapomnieć. Opowiedzieć ci jak można lepiej
zapamiętywać?
No,
wreszcie ci się coś udało.
➡
Jestem z ciebie dumna. Dajesz mi dużo powodów do radości.
Myślenie
nie boli.
➡
Wiem, że potrafisz. Czasem trzeba trochę dłużej pomyśleć albo
spróbować innej metody.
No
chodźże wreszcie! No zróbże wreszcie! No! Ruchy! Ruchy!
➡
Widzę, że potrzebujesz więcej czasu. Rozumiem.
Takie zwroty nie tylko łagodzą napięcie, ale też uczą dziecko szacunku, empatii i odpowiedzialności.