I znowu kończy się stary rok, a zaczyna kolejny... Okolice 31 grudnia i 1 stycznia to dla mediów czas na wałkowanie tematu postanowień noworocznych. Dominującym tonem takich informacji jest zazwyczaj rzekomy fakt, że wszyscy takie postanowienia robią ale nikt ich nie dotrzymuje. Jednak z przeprowadzanych cyklicznie sond wśród ludzi wynika, że na pytanie, jakie postanowienia noworoczne robimy, najczęstszą odpowiedzią jest, że... żadne. No cóż – żyjemy w świcie „medialnym”...

Dlatego gdyby ktoś zapytał „Jak wytrwać w noworocznych postanowieniach?”, jedną z najlepszych odpowiedzi mogło by być: „Nie robić ich”.

Psycholog Timothy Pychyl uważa, że postanowienia noworoczne są odkładaniem w czasie tego, co moglibyśmy zrobić już dziś, ale szukamy pretekstu, aby uniknąć konieczności zmiany starego nawyku. Wyznaczenie sobie mniej lub bardziej odległej daty takiej zmiany ma pozornie nas zmotywować, ale w rzeczywistości świadczy o tym, że wcale nie mamy zamiaru się zmienić. Skazana z tego powodu z góry na niepowodzenie próba realizacji postanowienia stanie się powodem frustracji oraz obniżenia naszej samooceny.

Dlatego, jeśli chcemy coś zmieniać w swoim życiu, nie czekajmy na magiczne daty, ale róbmy to w chwili, kiedy odczujemy taką potrzebę. Oczywiście sam fakt, że nie będzie to postanowienie „noworoczne”, nie daje nam gwarancji powodzenia. Co zatem robić, aby wytrwanie w postanowieniu stało się bardziej prawdopodobne?

Specjaliści od coachingu podpowiadają, że pomocne może być tu zastosowanie techniki S.M.A.R.T. Słowo „smart” (ang. - sprytny, inteligentny) jest w tym wypadku akronimem od słów:

S (specific) – konkretny

M (measurable) – mierzalny

A (achievable) – osiągalny

R (relevant) – realny

T (time-bound) – określony w czasie

Zgodnie z tą zasadą zamiast ogólnych, nieokreślonych celów wyznaczamy sobie cele konkretne i zgodne z zasadą drobnych kroków. Nie mówimy „Poświęcę więcej czasu swoim dzieciom” tylko „Będę codziennie czytał dzieciom przez 10 minut”. Po wykonaniu tego jednego kroku przyjdzie czas na kolejne.